Τα ζητήματα των ασθενών στο 13^ο Συνέδριο της ΕΠΕΜΥ στη Χαλκιδική 2021

Αυτοέλεγχος, αυτοαξιολόγηση και αυτοδιαχείριση χρονίων νοσημάτων

Προεδρείο:

Ευθύμιος Σταυρόπουλος, Ρευματολόγος, τ. Διευθυντής ΝΝΑ, Αθήνα

Ευθυμία Γρηγοράκη, Νοσηλεύτρια, Προϊσταμένη ΤΕΙ και Εμβολιαστικού Κέντρου, ΓΝΝΘΑ «Η ΣΩΤΗΡΙΑ», Αθήνα

1. Η οπτική των ασθενών για την αυτοδιαχείριση και τη χρήση της τεχνολογίας

Κυριακή Σπανίδου,  Φυσικοθεραπεύτρια, ΔΣ ΡΕΥΜΑΖΗΝ, Αντιπρόεδρος  Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων των Παιδιών με χρόνιες ρευματοπάθειες

      2. Εκπαίδευση αυτοφροντίδας σε ασθενείς με καρκίνο

Παρασκευή Πράπα, Nοσηλεύτρια, Προϊσταμένη Ογκολογικής Μονάδας ΓΝΝΘΑ «Η ΣΩΤΗΡΙΑ», Αθήνα

      3. Οι εφαρμογές (Apps) στα smartphones ως εργαλεία βελτίωσης της θεραπευτικής φροντίδας των ασθενών

Δημήτριος Καρόκης, Ρευματολόγος, Αντιπρόεδρος ΕΡΕ-ΕΠΕΡΕ, Πάτρα

Τα ζητήματα των ασθενών στο 10^ο Συνέδριο της ΕΠΕΜΥ στο Πόρτο Χέλι 2018

Επικοινωνία ασθενή-ιατρού

Οι σχέσεις ασθενή-ιατρού

Οι ανάγκες επικοινωνίας των ασθενών

Η ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

Εξατομίκευση της θεραπείας των χρόνιων ρευματικών παθήσεων όταν η ύφεση δεν επιτυγχάνεται

Ιατρός  - Ασθενής: Μια δύσκολη σχέση

Η σχέση Ιατρού – Ασθενή πρέπει να στηρίζεται στη ΣΥΝΑΠΟΦΑΣΗ,
στην ορθολογική  συμμετοχή του ατόμου που πάσχει στην αντιμετώπιση του προβλήματος της υγείας του.

Εμπόδια στη δημιουργία καλής και λειτουργικής σχέσης αποτελούν:

• οι διαφορετικές αντιλήψεις-προσδοκίες
• η έλλειψη δεξιοτήτων στην επικοινωνία
• η αποφυγή-άρνηση-αδυναμία των ιατρών να διαθέσουν χρόνο και να ακούσουν
• οι φόβοι-ανησυχίες-προκαταλήψεις-έλλειψη εμπιστοσύνης των ασθενών με χρόνια νοσήματα

Η ολοκληρωμένη φροντίδα των ασθενών με χρόνια μυοσκελετικά νοσήματα προϋποθέτει τη συμμετοχή με διακριτούς ρόλους:

• των επαγγελματιών υγείας (νοσηλευτές, φυσικοθεραπευτές, εργασιοθεραπευτές, ψυχολόγοι,  κοινωνικοί λειτουργοί, εργοθεραπευτές, εκπαιδευτικοί για τα παιδιά κλπ)
• της οικογένειας και του υπολοίπου κοινωνικού περιβάλλοντος
• του διοικητικού προσωπικού που εργάζεται στις δομές υγείας
• συντονιστής «της ορχήστρας» οφείλει να είναι ο ιατρός που στην περίπτωση των ρευματικών παθήσεων είναι ο ρευματολόγος.

Η σχέση Επιστημονικών Εταιρειών – Ενώσεων Ασθενών πρέπει να στηρίζεται στη ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, με αποφασιστικό ρόλο των Ενώσεων Ασθενών στα θεσμικά ζητήματα και συμβουλευτικό ρόλο στα επιστημονικά ζητήματα.

Οι Σύλλογοι Ασθενών διαδραματίζουν πλέον διεθνώς καθοριστικό ρόλο στη λήψη αποφάσεων που αφορούν την υιοθέτηση προτύπων υγείας για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.

Η συνεργασία τους με τις Ιατρικές Ενώσεις και με άλλους επιστημονικούς φορείς θέτει το πλαίσιο διεκδίκησης και εφαρμογής αποφάσεων για την οργάνωση και παροχή υπηρεσιών υγείας από την πολιτεία και τους άλλους σχετιζόμενους θεσμικούς φορείς.

Επιπλέον η ενημέρωση και η συνεχής ευαισθητοποίηση του πληθυσμού για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των ασθενειών καθώς και η εκπαίδευση και υποστήριξη των πασχόντων αποτελούν προνομιακό πεδίο δράσης των Ενώσεων/Συλλόγων Ασθενών.

Η νέα αποφασιστική στρατηγική ώστε η ιατρική φροντίδα να προσεγγίσει την Ιπποκράτεια αντίληψη  που εστιάζει στο άτομο και όχι στην ασθένεια, προϋποθέτει:

• την υιοθέτηση νέων αντιλήψεων για την υγεία και την ασθένεια
• την προσμέτρηση της σχέσης κόστους – αποτελέσματος στις ιατρικές πράξεις
• την κατανόηση των αναγκών του ασθενούς αλλά και του επαγγελματία-λειτουργού της υγείας
• τη συνεργασία μεταξύ των ιατρικών ειδικοτήτων και των άλλων εξειδικεύσεων
• τις συνέργειες των επιστημονικών φορέων με τις ενώσεις ασθενών
• την κατανόηση του κοινωνικοοικονομικού πλαισίου, των δυνατοτήτων που παρέχει και των εμποδίων που θέτει  

Ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός για  το AGEING-ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ αφορά επιστημονικές, εκπαιδευτικές  και επικοινωνιακές ενέργειες για τα προβλήματα της ηλικιακής μετάβασης, ώστε να προωθηθούν ζητήματα όπως:

• η βελτίωση της προσωπικής υγείας και ευεξίας με την πάροδο της ηλικίας
• η ομαλή μετάβαση των χρονίως πασχόντων στην επόμενη ηλικιακή ομάδα
• η προσαρμογή  της δημόσιας υγείας στις απαιτήσεις που προκαλεί το φαινόμενο της γήρανσης του πληθυσμό